(Levens)Verhalen
Treffers 1 t/m 50 van 84 » Zie Galerij
| # | Klikplaatje | Beschrijving | Verbonden met |
|---|---|---|---|
| 1 |  | krantenbericht gevonden in het archief van de Meppelercourant | |
| 2 |  | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 3 | | an exhibition curated and designed by Studio 3, held at Grafill R21 (Oslo, Norway) April-May 2012. Initiator was Paul van Brunschot. | |
| 4 | | DeurneWiki een encyclopedie over, voor en door Deurne(naren)! | |
| 5 | | Naam Petrus Adrianus de Nijs Geboortedatum 26-11-1897 Geboorteplaats Woensdrecht Delict verboden vervoer Bron Inschrijvingsregister gevangenen, Gevangenissen in Breda, 1815-1940 Periode 1917 juli 3 - 1918 januari 15 Plaats Breda Toegangsnr. 55 Inv.nr. 159 | |
| 6 | | In 1898 begon Aloys Franken, de jongere broer van Jos. Franken (fa. Franken Fzn., J.) onder de naam A. Franken-van Brunschot een wasserij en ververij in de voormalige wolwasserij/ververij van H. Eras. In 1908 werd de wasserij/ververij verkocht aan Jos. Franken. | |
| 7 | | Op 24 februari 1862 vestigde Franciscus Josephus Franken zich met zijn vrouw en dochter in Tilburg. Ruim een jaar eerder, op 31 oktober 1860, was de in Eindhoven geboren Franciscus Franken getrouwd met de eveneens uit Eindhoven afkomstige Josephina Christina van Brunschot. Het huwelijk werd gesloten in Moergestel, waar Franken sinds 1860 als leerverver actief was in een vennootschap met Henri Alexander Louis Gerard Vorsterman van Oijen. Kort nadat Franken zich in Tilburg had gevestigd werd de vennootschap met Vorsterman van Oijen ontbonden, waarna hij voor eigen rekening alleen verder ging als leerverver. Dat is althans zijn beroep wanneer hij eind 1862 aangifte doet van de geboorte van zijn oudste zoon. Franken woont dan aan de West-Heikant. In 1864 treedt Franken als vennoot toe tot de firma N. Pessers & Cie., maar ruim een jaar later trad hij weer uit. Dat Franken zich tijdens zijn eerste Tilburgse jaren met diverse activiteiten bezighield, wordt ook weerspiegeld in het adresboek van 1865, waarin de firmanaam Franken–Van Brunschot in de alfabetische beroepenlijst drie keer voorkomt, namelijk onder de kopjes ‘fabrikanten in gekleurd leder’, ‘vellen blooters en fabrikanten in bazanen' en ‘wolhandelaren’. In 1866 kocht Franken een weiland aan het Goirke waarop hij een fabriek met woonhuis liet bouwen, en vanaf 1869 noemt hij zich lakenverver. Al in 1870 verkoopt Franken zijn eigendommen aan Jacques Adam Monchen > Monchen, Gebr. Franken zette zijn ververij voort in de buiten gebruik gestelde stoomwollenstoffenfabriek van Swagemakers, wed. (die in 1880 verkocht werd aan Meulensteen, J.) Daarnaast huurde Franken vanaf 1876 de een jaar eerder opgeheven ververij van Schreppers, C.J. In 1878 verplaatste Franken zijn activiteiten naar zijn definitieve locatie: de voormalige ververij van Franckenhoff & Cie., M. op Broekhoven die in 1875 was geliquideerd. Toen Franken zich in 1889 terugtrok uit zijn onderneming verhuurde hij de ververij aan zijn oudste zoon Josephus (Jos.), die met Herman Jacobus Rozendaal (*Tilburg 17-1-1868, Arnhem 13-6-1929) een vennootschap was aangegaan onder de firmanaam > Franken & Rozendaal. | |
| 8 | | Type bedrijf Twernerij Vestigingsadres Offenbachstraat 165 Datum oprichting 1-1-1974 [1] Datum opheffing 1-8-1986 [9] Eigenaars / oprichters Antonius Adrianus Wilhelmus van de Put (1924-1992) Christina Francisca Maria van Brunschot (1923-2002) [3] Opvolging niet Familieverbanden Antonius van de Put en Christina van Brunschot waren met elkaar getrouwd. Doordat de eenmanszaak werd omgezet in een B.V. werd Christina medevennoot. Herkomst eigenaars / oprichters Tilburg Herkomst vreemd kapitaal In de B.V. werd voor een bedrag van fl 25.000 aan aandelen geplaatst. | |
| 9 | | een schuldvernieuwing vanwege geleend geld als bijdrage voor de koningsbede te Lier | |
| 10 | In de nacht van 21 op 22 juni 1943 crashte even na 2.00 uur in Boxtel voor de tweede keer die nacht een geallieerde bommenwerper. Twee leden van de bemanning sneuvelden, drie van hen werden gevangen genomen door de Duitsers en twee wisten juist uit handen van de Duitsers te blijven. Die twee waren de co-piloot Alfred Hagan en F. Hawthorne. Deze laatste wist België te bereiken, maar viel daar alsnog in Duitse handen. Een heel ander verhaal beleefde Alfred Hagan. Die was geland in Sparrenrijk, het bosrijke gebied ten zuiden van Esch. Aan de Gestelseweg 10 te Esch stond het huis Esschenreen, toen bewoond door de familie Reynders, oorspronkelijk afkomstig uit Amsterdam. Het gezin telde in 1943 drie kinderen, Eduard, Ben en Tessa, op dat moment respectievelijk 21, 19 en 17 jaar oud. Ben was ondergedoken bij zijn oom A. Manché in Breukelen, terwijl Eduard, die in Rotterdam vliegtuigbouwkunde studeerde, teruggekomen was naar Esch. Het brandend neerstortende vliegtuig was gezien door Bertus de Greeff, buurman van de Esschenreen. Hij snelde naar Reynders en zei “Eduard, ik heb een parachute boven het bos neer zien komen, durfde gij d’r heen”. Ed ging het bos in, vond “The Englishman” en nam hem mee naar huis. Het was Alfred Hagan die snel wat van Eds kleding kreeg, waarna zijn papieren werden verbrand. Alfred zelf werd verborgen in een zolderruimte onder het rieten dak. Hij zat daar goed en wel, of de Duitsers klopten aan om te vertellen dat ze uit moesten kijken naar ontsnapte vliegeniers. De volgende dag vond Eduard het afgebroken staartstuk van de Halifax met daaraan nog de bebloede parachute van boordschutter King. Gerardus van Brunschot vond zijn lijk in een weiland vlakbij de Esschestroom. Maar wat nu te doen met de levende airman Hagan? In april van dat jaar had jongere broer Ben in Breukelen al ervaring opgedaan. Niet alleen had hij een Nieuw-Zeelandse parachutist via via naar Den Haag begeleid, maar hij was zelfs met deze vliegenier en nog een stel andere mensen naar Engeland overgestoken, nota bene in een boot die ooit in Esch was gebouwd! Het Breukelense contact moest ook voor Alfred Hagan gaan werken. Na een dag of vier kwam ene Anton Schrader, gewaarschuwd door de familie Manché uit Breukelen, naar Esch om Hagan op te halen. Via het Haagse schuiladres verliet Hagan op 30 juli 1943, samen met tien andere personen, het Haringvliet voor een geslaagde overtocht naar de omgeving van Sheerness. Deze ontsnapping kreeg nog een romantisch staartje. Ben Reynders was namelijk in Engeland als radaroperator terecht gekomen bij de dienst Motor Torpedo Boat. Tijdens een verblijf in Londen kreeg hij op het R.A.F. Commandocentrum een brief van Alfred Hagan met een verslag van diens Essche avonturen. Daarin stond dat Ben altijd welkom was bij Alfreds zus. Ben ging erheen en bleef er wonen. De zus van Hagan had twee dochters en na de oorlog is Ben getrouwd met de jongste daarvan. Zij kregen twee zoons en een dochter. Deze tekst is gebaseerd op het artikel van N. van de Langenberg-Scheepers, “Esschenreen ten tijde van de Tweede Wereldoorlog : Gestelseweg 10, te Esch” in De Kleine Meijerij 53 (2002), p. 41-47. | ||
| 11 | | Er gaan nog steeds veel menschen in Helmond werken; naar schatting ± 150, waarvan de helft meisjes. Op de moraliteit heeft dat tot nu toe geen merkbaar slechten invloed. Van Brunschot uit Nuenen opende sinds kort eene fabriek voor gebreide ondergoederen in Stiphout; hij stelde daar voorloopig een twintig meisjes te werk. Men hoopt, dat die fabriek zich zal uitbreiden, en daardoor vele meisjes niet meer naar Helmond zullen behoeven te gaan om haar brood te verdienen. ..... Er is bijna geen industrie in Stiphout; op de fabriek van v. Brunschot werken 7 meisjes; maar er zijn nogal eenige tehuiswerksters voor gezegde fabriek. Deze laatste kunnen wekelijks hoogstens f. 6,- halen; de fabrieksarbeidsters gemiddeld niet meer dan f. 4,-. Heel veel menschen, ruim 150, gaan in Helmond en omgeving op de fabrieken werken; voor zooverre men kan nagaan heeft dat geen slechten invloed op de moraliteit. | |
| 12 | | Uw zoekterm komt voor in de vetgedrukte onderdelen van de archieftoegang. 7707 1e Compagnie van het II-de Bataljon van het 17-de Regiment Infanterie te Zijtaart 97 Dossier betreffende correspondentie met soldaat Hendrikus Cornelis van Brunschot(1917 Esch-1990 Tilburg) te Tilburg, 1973-1990 | |
| 13 | | • B., Personeelsdossiers bijzondere rechtspleging o B., Namen beginnend met de letter B • 2909, Brunschot, B.J. van 1923-01-10 Plaats van tewerkstelling: Heerlen, Bewarings- en Verblijfskamp 'Mijnstreek' | |
| 14 | | Hij is als Walterus Hubertus Kanters veroordeelt tot zes dagen eenzame opsluiting voor moedwillige verwonding. Eerste strafdag 6 januari 1864. | |
| 15 |  | ||
| 16 | | Wilhelmus van Brunschot gedoopt te Boxtel op 09-01-1751 en overleden te Boxtel 19-2-1818. Van beroep was hij klompenmaker. Hij is gehuwd te Oirschot op 27-01-1782 met Maria Catharina Jansse Fabri. Zij is geboren te St.Oedenrode op 20-10-1760 en overleden te Boxtel omtrent 1823. Aantekening in het doopboek St.Oedenrode: 20-10-1760 Maria Catharina, wettige dochter van Joannes Fabri en echtgenote Maria Schofs. Getuigen zijn Joannes Dielen en Helena Kempen. Uit trouwboek Oirschot, aantekenen: 05-01-1782 Wilhelmus van Brunschot en Maria Catharina Janse Fabri in ondertrouw aangenomen. 27-01-1782 bovenstaande personen in "den Heiligen Echte Staat" bevestigd ten overstaan van Albertus van Nahuijs en Leonardus de Roy, schepenen in Oirschot. Van Wilhelmus is één dramatische gebeurtenis uit zijn leven bekend gebleven. Op 2 februari 1810 ontstaat er namelijk in de herberg van Eymbert Meesters een onverwachte vechtpartij tussen Willem van Brunschot en Cornelis van Breughel. Volgens verschillende getuigenverklaringen, waaronder die van Martinus, de 2e zoon van Willem, viel zonder voorafgaande woordenwisseling Cornelis van Breughel Willem aan. De aanvaller werd toen door de bovengenoemde getuigen de herberg uitgezet. Wel werd er bij de justitie aangifte gedaan en werden verklaringen opgenomen, waaronder die van de chirurgijn Vink, de herbergier, en tien dagen later van Willem zelf. Uit alle verklaringen bleek duidelijk dat Willem volkomen onschuldig was. Uit dit huwelijk zijn 11 kinderen bekend: Bron kinderen doop: 1-3-4 Oirschot doopboek RK 1773-1799. Bron kinderen doop: 2-5-6-7-8-9-10-11 Boxtel doop en trouwboek 1748-1811. Oirschot, 15-02-1789, Borgbrief geschreven voor Peter, Antonet en Jakkemijn (Petrus, Antonia en Jacoba), kinderen van Willem (Wilhelmus) van Brunschot en Maria Catharina Fabri, echtelieden, in verband met verhuizing van Oirschot naar Boxtel | |
| 17 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 18 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 19 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 20 | | 16 april 1898 - 9 september 1944 Getrouwd met Hendrika Cornelia Pastoor. Eigenaar van een melk-inrichting. Overleden bij een bombardement op Eindhoven op 9 september 1944. Bron: Herinner U de namen, Stichting 18 September. | |
| 21 | aanvraag Hinderwetvergunning Franciscus Ignatius van Brunschot 12-12-1850 Op 22 april 1885 dient Franciscus een aanvraag hinderwetvergunning in. Hij wil op de sectie K1262 (Goirkestraat/Smidspad) een brood, koek en beschuitbakkerij oprichten. | ||
| 22 | | Ad Devriesère Op 16 september 2022 gepubliceerd op Facebook door Ad Devriesère | |
| 23 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 24 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 25 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 26 | | Deel van een artikel uit het Historisch Dagblad De oorlog krijgt echter een staartje. In de nacht van 17 op 18 oktober 1944 - precies één maand na de bevrijding van Eindhoven - doet de plaatselijke arrestatieploeg van de Binnenlandse Strijdkrachten een inval bij DAF. Alle papieren en bescheiden worden in beslag genomen en er start een onderzoek naar het gedrag van de DAF-leiding gedurende de bezettingsjaren. Een oud-personeelslid van DAF, J.W.M. van Brunschot, heeft een aanklacht ingediend tegen de broers Van Doorne. Deze Van Brunschot was tot voorjaar 1944 vertegenwoordiger geweest bij DAF, maar was ontslagen omdat hij had geweigerd hem opgedragen werkzaamheden ten behoeve van de Wehrmacht uit te voeren. Van Brunschot is er heilig van overtuigd dat de gebroeders Van Doorne zich 'zwaar hebben misdreven ten nadeele van het vaderland, omdat zij de Duitsche belangen hebben voorgestaan en bevoordeeld'. | |
| 27 | | DeurneWiki een encyclopedie over, voor en door Deurne(naren)! DeurneWiki over Rijk Ederveen | |
| 28 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 29 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 30 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 31 | | Gedeelte uit het document:
De kartuizers en hun relatie met het dorp Esch
In 1909 ontvangt C. van Brunschot fl. 70,00 voor wilgenbomen. In 1910 huur fl. 350,00 In 1913 huur fl. 365,00 In 1914 huur fl. 415,00 C. van Brunscht is op 3 augustus 1914 overleden en zijn vrouw op 5 december 1914. Daarna worden de erfgenamen van C. van Brunschot vermeld als huurders van den armenhoef. In 1921 blijkt Johannes Josephus Konings de huurder. Hij trouwde in 1918 met Mechelinia van Brunschot, dochter van Kiske. Zij kregen 12 kinderen. Johannes (Hannes) overleed op 11 oktober 1969 en zijn vrouw Mechelina overleed 18 januari 1982. Cees, Zus (Geertruda) en Jo bleven het langste op het Witven wonen. In1996 verhuisde Zus alleen naar het dorp in de Haarenseweg 14. Haar beide broers waren toen al overleden. In 1921 wordt Johannes Konings vermeld als huurder, hij betaalde fl. 600,00 huur. (In 1924 leverde M. van Brunschot vleesch voor de Armen aan Lena van Uden) N.v.t. voor artikel wel leuke informatie voor familie van Brunschot. | |
| 32 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 33 |  | gevangenisregister Johannes van Brunschot 29-10-1853-2.jpg Johannes van Brunschot (I610) wordt ingeschreven in het Register van het Huis van Bewaring te 's-Hertogenbosch. Hij heeft blond haar en een blonde baard, hij 1.60 m en hij heeft de Lagere School doorlopen. Hij is op 13 februari 1879 veroordeeld voor een Politie overtreding te Boxtel, de straf is een boete van 3 Gulden en 1 dag hechtenis. Zijn gedrag in de gevangenis wordt omschreven als 'goed'. | |
| 34 |  | gevangenisregister Wilhelmus Johannes Schröder 15-11-1863 Brabants Historisch Informatie Centrum te Brabant, gevangenisregisters Gevangenissen in Breda, Deel: 246, Periode: 1896, Breda, archieftoegang 55, inventarisnummer 246, Inschrijvingsregister gedetineerden, exclusief voorlopig aangehoudenen | |
| 35 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 36 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 37 | | In 1935 wordt J.J. Konings vermeld als pachter van de Armenhoef. Kees van Brunschot vertelde mij dat zijn opa rond 1895 de huurder was van de hoeve. | |
| 38 |  | inschrijving Nijmeegse Vierdaagse Bernardus Franciscus Maria van Brunschot 17-08-1918 Bernardus heeft in 1938 deelgenomen aan de Vierdaagse van Nijmegen. Hij was militair en was hij gelegerd bij het Regiment Wielrijders. Zijn rang was dienstplichting korporaal. | |
| 39 | | Janus van Brunschot was 28 jaar lid van de gemeenteraad in Oirschot | |
| 40 |  | Koninklijke onderscheiding Balthazar van Brunschot 04-05-1929 Kanselarij der Nederlandse Orden | |
| 41 |  | Koninklijke onderscheiding Cornelis van Brunschot 02-03-1873 | |
| 42 |  | Koninklijke onderscheiding Marinus Wilhelmus van Brunschot 25-08-1921 | |
| 43 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 44 | | Tenminste één, nog levende, persoon is verbonden aan dit item - detailgegevens worden niet weergegeven. | |
| 45 | ![laatste woorden MC v Oostrum 04-11-1851[tekst2]](histories/thumb_laatste%20woorden%20MC%20v%20Oostrum%2004-11-1851%5Btekst2%5D.jpg "laatste woorden MC v Oostrum 04-11-1851[tekst2]") | laatste woorden MC v Oostrum 04-11-1851[tekst2] | |
| 46 | ![laatste woorden MC v Oostrum 04-11-1851[tekst]](histories/thumb_laatste%20woorden%20MC%20v%20Oostrum%2004-11-1851%5Btekst%5D.jpg "laatste woorden MC v Oostrum 04-11-1851[tekst]") | laatste woorden MC v Oostrum 04-11-1851[tekst] | |
| 47 |  | NS personeelsregister Augustinus Marie Wilhelmus Cornelus van Brunschot 10-11-1870 Augustinus was in militaire dienst als fourier. Hij beheerste Fransch en Duitsch. Op 6 februari 1896 legt hij Surnumerairsexamen af. Op 10 oktober 1894 wordt zijn gezichtsvermogen als voldoende beoordeeld. Op 1 juli 1901 krijgt hij eervol ontslag wegens toekenning invaliditeitspensioen. | |
| 48 |  | NS personeelsregister Jan Johannes van Brunschot 03-08-1876 Jan Johannes is op 2 juli 1900 aangesteld als Hulpwegwerker. Op 15 juli 1937 heeft hij eervol ontslag gekregen wegens invaliditeit. | |
| 49 |  | NS personeelsregister Josephus Bernardus van Brunschot 21-01-1893 Josephus is op 26 februari 1915 in Heerlen beedigd. Op 29 april 1919 is hij ontslagen, wegens ongepast optreden tegenover zijn meerdere, den commies van dienst, J.M. Gorissen en het niet voldoen aan door dezen gegeven bevel. Een en ander op 5 september 1918. | |
| 50 | | Onderscheiden met "Pro Ecclesia et Pontifice" |